Met een duik in de geschiedenis van Rozenburg gaan we terug naar vóór 1950.
Joost Bestebroer (1931) is geboren en getogen Rozenburger en weet alles over de winters in het dorp.

"Wat een verschil met nu! Veel Rozenburgers werkten in de landbouw en ook het wonen en samenleven was heel anders. Er waren toen nog veel grote gezinnen, maar de woningen waren een stuk kleiner. En wat ik me nog goed kan herinneren was de kou. Je moet niet vergeten dat de winters toen een stuk strenger waren en in huis was er geen centrale verwarming. Er waren natuurlijk wel kachels, maar die hadden niet de capaciteit om een heel huis warm te stoken. Soms was het zo koud dat dekens vastvroren en om de kou en tocht buiten te houden legden we matten voor de deur en hingen we jassen aan de deurknop. In die tijd ging je als jonge jongen graag naar school in de winter. Daar was het een stuk warmer. Maar wat hadden we ook veel pret met elkaar in de wintermaanden. De polder, die we 'de Goudmijn' noemden ( bij de Boulevard tegenover de Grote Stern ), stond onder water en met strenge vorst ontstond zo een prachtige ijsbaan. De koek en zopie was van meneer Klijwegt en iedereen in het dorp kende hem. Het was dan altijd gezellig druk in het dorp, want als het vroor kon er op het land niet gewerkt worden. Met mij hebben vast vele oudere Rozenburgers mooie herinneringen aan die tijd en die koesteren we graag. Rozenburg was een gezellig dorp en is dat gelukkig altijd gebleven. Er is veel veranderd, zowel in het klimaat als in de samenleving, maar de inwoners van Rozenburg staan nog altijd voor elkaar klaar."


Winter aan de Graskade,
Neeltje Breukel-Van Oudenaarden en Jan Oosterlee zijn elkaar flink aan het "inpeperen".
Weet u wie de man is met een nieuwe voorraad petroleum voor de woning van Voogt?

Ressort Wonen Relatiemagazine - Nr 4 - 2017 | Tekst: TekstUeel - Communicatie.